İnsan verdiği kararlara göre yaşıyor bu hayatı.
Bazen pişmanlıklar bazen mutluluklar kaplıyor içimizi.
Eğer verdiğimiz karar istediğimiz sonuçları elde etmemize yaramıyorsa keşkeler dökülüyor dilimizden.
Hayatımızda ne kadar az "Keşke" varsa o kadar da mutluyuz aslında.
Peki insanlar neler için pişmanlık duyuyor acaba?
Avustralyalı hemşire Bronnie Ware yıllarca ölümü bekleyen hastalarla ilgilenmiş ve onların keşke diyerek pişmanlık duydukları olayları beş konuda toplamış.
1. "Keşke başkalarının benden beklediği hayatı sürmek yerine düşlerimi gerçekleştirme cesaretim olsaydı."
2. "Keşke bu kadar çok çalışmasaydım."
3. "Keşke duygularımı dile getirmeye cesaretim olsaydı."
4. "Keşke arkadaşlarımla ilişkimi sürdürseydim."
5. "Keşke kendime daha çok mutlu olmak için izin verseydim."
Bunları okuyunca kendi kendinize bir düşünün.
Ve sorun kendi kendinize,
Bu konularda pişmanlık duyup, keşke ile başlayan cümleler kuruyor muyum.
Birçoğumuz büyüklerimizin bizden istediği hayatı yaşıyoruz aslında,
Muhtemeldir ki çocuklarımızın da bizim istediğimiz hayatı yaşaması için uğraşacağız.
Çoğumuz hayallerimizin peşinden gitmek yerine,
Sevmediğimiz ve istemediğimiz ama daha kolay olanı tercih ediyoruz.
Ancak hayatımızın sonlarına doğru pişmanlık duyup, gerçekleştirmeye korktuğumuz hayallerimiz için keşke diyoruz.
Bazen işimiz hayatımız oluyor ve etrafımızdaki ve hatta en yakınımızdakiler; ana babamızı, eşimizi, çocuğumuz göremiyoruz.
Sonra bir şans daha olsa onlarla daha güzel vakit geçirmeyi istiyoruz ömrümüzün son demlerinde.
Söyleyemediğimiz o kadar çok şey var ki hayatımızda,
Sevincimizi, sevgimizi,
Bazen de öfkemizi.
Durmadan içimize atıyoruz hayatımızdaki yaşanması gereken duyguları.
Birilerini kırmamak adına hep kendimizi kırıyoruz,
Üzülmesinler diye biz üzülüyoruz.
Sonra, bastırıp içimize attığımız bu duygular yüzünden kendimiz daha fazla kırılıyor daha fazla üzülüyoruz.
Bazende sudan sebeplerle kesiyoruz arkadaşlarımızla, dostlarımızla ilişkilerimizi.
Ya da aşırı derecede kendimize odaklanıp görmüyoruz çevremizde yaşayanları.
Aslında kendimiz yalnızlığa mahkum ediyoruz ve
En çok ihtiyaç duyduğumuz zamanlarda keşkelerde boğuluyoruz.
Yaşamak için ben`i kaybetmeden biz olmayı beceremiyoruz.
Yalnızlar rıhtımına demir atıp bekliyoruz.
Mutlu olmamak için yaşıyoruz sanki hayatı.
Hayatımızdaki pişmanlıklar ve keşkelerin az olması ve
Mutluluk dolu bir hayat dileğiyle..
