Osmaniye’de emekli öğretmen Fahriye Seyhanlı, atölyeye çevirdiği evinin mutfağında hayvan kemikleri, deniz kabukları, ağaç kökleri ve cam şişeler gibi atıkları işleyerek sanat eserine dönüştürüyor.
Esenevler Mahallesi'nde yaşayan emekli öğretmen Fahriye Seyhanlı, zamanını atölyeye çevirdiği evinin mutfağında atıklardan pano yaparak değerlendiriyor.1959 yılında başladığı sınıf öğretmenliği görevinden 1987 yılında emekli olan Seyhanlı, hayvan kemikleri, deniz kabukları, ağaç kökleri ve cam şişeler gibi atıkları işleyerek hem zamanını değerlendiriyor, hem de 10 yıl önce yakalandığı Parkinson hastalığının dayanılmaz etkilerini azaltarak yaşamını idame ettiriyor.
Çalışmaları hakkında bilgi veren emekli öğretmen Fahriye Seyhanlı, "Parkinson hastalığı, tansiyon, şeker bu hastalıklarla boğuşurken tabi gezmeye gidemiyorum sosyal bir faaliyet gösteremiyorum. Ben ne yaparım diye düşünüyordum dikişten, örgüden anlamıyordum arkadaşlarıma yelek başlatırdım atkı, çantalar bunları yavaş yavaş çoğaltmaya başladım eşe, dosta, akrabaya hediye ettim. Yazlıktaki evimizde sahilde gezerken taşların güzelliği çok hoşuma gitti. Orada bulduğum deniz kabuklarını boyamaya başladım. Onlardan çiçek böyle insan figürleri, hayvan figürleri yapmaya başladım, kabaklar boyadım. İnsan bu işleri yaparken hastalığını düşünmüyor, derdini düşünmüyor, hangi figürü yapsam, hangi motifi yapsam hadi spor yapıyorum diyorum, eğiliyorum, kalkıyorum. O harcadığım emek, yani dinlenmek bile istemiyorum eve geldiğimde. Onları değerlendirmek için çırpınıyorum ve geri dönüşüme katkı sağlıyorum " diye konuştu.
Boş zamanlarını, mutfakta atıklardan pano yaparak geçirdiğini belirten Seyhanlı, en büyük hayalinin ise yaptığı eşyaları satarak elde ettiği gelirle maddi durumu iyi olmayan öğrencilere burs vermek istediğini söyledi.
