Devletimizin kurucu partisi olan CHP, 1950 seçimleri neticesinde iktidarı devredinceye kadar gerçekten sıfırdan, ne sıfırı eksiden alıp yep yeni bir devlet oluşumunu başarıyla sağlamıştır. Cumhuriyeti-mizin ilk yıllarındaki çekilmiş olan sıkıntıları, ödemek zorunda kaldığımız eski borçlarımızı, ekonominin durumunu yazmaya gerek görmüyorum, sizler daha fazlasını biliyorsunuzdur. Devletimizin kurucuları, yönetimdeki partileri vasıtasıyla, savaşlardan dolayı harap olan ülkemizde onarım ve kalkınma hamleleri başlatarak "askeri zaferi" sivil alanda ki başarılarla taçlandırmak istemişlerdir. Başarılı olmuşlar mıdır? Elbette. İyi ama 1950 seçimlerini niçin kaybetmişlerdir? Seçim sonucunu ikinci dünya savaşı sonrası dünyada ve Türkiye`de oluşan yeni şartları göz önünde bulundurarak değerlendirmek gerekir. Bu değerlendirmeyi ilgili akademisyenlere bırakarak, kuruluşundan 1950 yılına kadarki CHP dönemine bir isimlendirme yapalım. Bu arada küllerinden yeniden hayat bulan Zümrüt-ü Anka kuşu gibi yeni bir devlet, "Türkiye Cumhuriyeti"ni kuran bu milletin ilk yıllarda CHP önderliğinde millileşme/uluslaşma çabası gösterdiğini, birliğini dirliğini sağlamaya çalıştığını, unutmayalım. CHP yönetimindeki ülkemizin 1950 yılına kadar olan dönemi "kazanım, uluslaşma/millileşme, yeniden yapılanma kısacası emperyalizmden kurtuluş ve kuruluş dönemi olarak adlandırabiliriz." 1950-1960 arası DP iktidarı dönemi ise özellikle her alanda yapılan dış destekli yatırımlarla sürdürülen alt yapı ağırlıklı kalkınma hamlesi. Kalkınma hamlesiyle birlikte ülkede sağlanan demokrasi atmosferi "siyasi efsane" olarak siyasi tarihimizde yerini almıştır. DP`nin devamı niteliğindeki AP dönemi (1965-1971) Türkiye`nin alt yapı yatırımlarına ek olarak "enerji ve sanayi"de yapılan dev atılımlar dönemi olarak anılmaktadır. Hele %5 enflasyon ve %7 kalkınma hızıyla ülkemizin en parlak dönemi olarak bilinir. 1983-2001 ANAP iktidarı dönemini yapılan alt yapı, sanayi yatırımlarına ek olarak "ticaret ve hizmet sektörü"nün ön plana çıktığı "serbest pazar" anlayışı dönemi olarak adlandırabiliriz. Şimdiye kadar ki tek parti iktidarları dönemleriyle ilgili vatandaştaki kanaat olumlu, örneğin merhum Özal`ın Kenan Paşa ile kurduğu sıcak diyalog, yine aynı şekilde sayın Demirel`in "devletin tepesinde küslük olmaz" diyerek hiçbir kurum ve kişiyle (siyasi rakipleri ile mücadelesi hariç) kavga etmeden ülkeyi idare etmesi unutulamaz. Ya şimdiki tek parti iktidarı, mevcut siyasi irade dönemi deyince devlet yönetiminde "kavgalı olmadıkları bir kurum, kişi var mı?" diye aklınıza hemen bir soru gelmiyor mu? Koalisyon hükümetlerinden bıktığımız, siyasi çekişmelerden yorulduğumuz için 2002 seçimlerinde vatandaşlar olarak koalisyon partilerini cezalandırıp "İSTİKRAR" amacıyla tek partiye hükümet etme yetkisi vermedik mi? Ama ne gördük "kavga, kriz, yan gelip yatma, her şeyi babalar gibi satma, vatandaşı Kasımpaşalı gibi azarlama?"Şimdi bunu sorgulamak zamanı. Bu iktidar dönemini sorguladıktan sonra isimlendirmeyi size bırakıyorum. Bu son tek parti iktidarı döneminde, hani yurt dışına giden vatandaşlar bilirler, "kendilerini daha yurtsever, daha milliyetçi, daha dindar" hissederler ya, bende de öyle bir duygu gelişti ve de nedense Üstat Necip Fazıl`ın "Sakarya Türküsü" şiirindeki bir satırı değiştirip, sürekli söylüyorum; ?Yüz üstü, çok süründün, ayağa kalk TÜRKİYE!?Not: İçerde huzurun sağlanamadığı, kardeş kavgasının yaşandığı 1402-1413 yılları Osmanlıda "Fetret Devri" diye adlandırılır.
