ISPARTA (AA) - SÜLEYMAN ELÇIN - Göç yollari üzerinde bulunan Isparta'nin Sarkikaraagaç ilçesine bagli Beysehir Gölü manzarali Gedikli köyündeki direge yaptiklari yuvaya senelerdir gelen iki leylek, adeta köyün parçasi oldu.

Birçok göçmen kusun konaklama ve geçis güzergahinda yer alan Anadolu, yüzlerce yildir leyleklere de güvenli liman oluyor.

Gelisleriyle baharin müjdecisi sayilan, atasözleri ve deyimlere konu olan leylekler, subat ayindan itibaren sürüler halinde göçmeye basliyor. Anadolu insaninin hayvan sevgisi ve dogaya verdigi deger, leyleklerin geçis yollarina yuva kurmasini da kolaylastiriyor.

Belirledikleri uygun noktalarda konaklayan leylekler, yuvalarinda ilkbahar ve yaz aylari boyunca yavruluyor. Bu döngünün her yil tekrarlandigi yerlerden biri de Isparta'nin Sarkikaraagaç ilçesinde Beysehir Gölü kiyisindaki 600 nüfuslu Gedikli köyü.

Köy sakinleri, her yil ayni direge yuva yapan iki leylegin bu sene de gelisiyle sevinç yasadi.

- "Leyla" ve "Mecnun" adi verildi

Leyleklerin yuvadaki hareketlerini köy sakinleri ilgiyle izliyor. Yuvalarini onaran, birbirlerine adeta sevgi gösterisinde bulunan leylekler, bundan dolayi köylüler tarafindan "Leyla" ve "Mecnun" olarak adlandirilmis.

Köyün maskotu haline gelen iki leylegin kuluçkaya yattigi yuva özenle korunuyor. Köyde büyügünden küçügüne leyleklere gösterilen ilgi, Anadolu insaninin hayvan sevgisini gösteren en güzel örneklerden biri.

Köy muhtari Abdulkadir Yildirim, AA muhabirine yaptigi açiklamada, birbirlerini çok sevdiklerini düsündükleri leylek çifte "Leyla" ve "Mecnun" adini verdiklerini söyledi.

Ilkokula gittigi yillarda köye çok sayida leylek göçünün oldugunu ancak son 15 yildir sadece bir leylek çiftinin köye geldigini belirten Yildirim, her yil ayni yerde yuva kuran bu leyleklerin üzerine titrediklerini ifade etti.

Leyleklerin gelisini köylülerin merakla bekledigini dile getiren Yildirim, "Köylülerin en büyük sevinci oluyorlar. Bir isim koyalim diye düsündük. Bu leylekler sürekli birbirleriyle dans ediyor gibi hareketler yapiyorlar, gagalariyla birbirlerine dokunup ses çikariyorlar. Bu da bizim çok hosumuza gitti. Birbirlerini çok sevdiklerini düsünerek adlarini 'Leyla' ve 'Mecnun' koyduk. Köyün sevgilisi oldular. Köylüler zaman zaman gelip onlari rahatsiz etmeden uzaktan izliyor." diye konustu.

Köylülerin geçen yillarda yuvadan düsen yavrulari balikla besledigini ifade eden Yildirim, yuvaya yakin evlerde oturan köylülerin leylekleri rahatsiz etmemek için çatiya dahi çikmadiklarini söyledi.

Yildirim, "Onlari komsulari gibi görürler. Köyümüzün nesesi gerçekten. Insallah yillarca gelmeye devam ederler." dedi.

- "Kalan iki leylege gözümüz gibi bakiyoruz"

Köyde çiftçilikle ugrasan 88 yasindaki Burhan Yildiz da çocukluk yillarindan bu yana köyün leylek sürülerine ev sahipligi yaptigini belirtti.

Bu kuslarin sevgisiyle büyüdügünü dile getiren Yildiz, söyle konustu:

"Leylekler tarima zarar veren hayvanlari toplayan, çok faydali bir kus. Mart ayinda gelip temmuz-agustos gibi gidiyorlar. Köyümüzde kala kala iki leylek kaldi. Bu iki leylege de gözümüz gibi bakiyoruz. Onlari çok seviyorum. En büyük mutlulugum sabah kalkinca pencereden onlari izlemek. Leyleklerin köyümüzü terk etmemesini istiyorum. Birbirleriyle dans etmeleri, ses çikarmalari çok hosuma gidiyor. Bazen hanim bana 'Leylekleri daha çok seviyorsun.' diye saka yapiyor. Ben de 'Seni de seviyorum, leylekleri de.' diyorum. Köyümüze nese katiyorlar."

Burhan Yildiz, 3 yil önce yuvadan düsen üç yavru leylegi kendi imkanlariyla besledigini, kendisine alisan leylekleri dogaya salmakta oldukça zorlandigini dile getirdi.