Eğitimcilerin ‘Her anne-babanın mutlaka okuması gereken bir eser’ olarak tanımladığı Jules Payot’un İrade Terbiyesi isimli eseri yeniden okurla buluştu. Cemil Meriç’in ‘Disiplin içinde çalışmayı bu kitaptan öğrendim’ dediği eser, Spesifik Yayınları’ndan raflardaki yerini aldı.
Dünyaca ünlü Fransız yazar Jules Payot’un bundan yüz yılı aşkın bir süre önce kaleme aldığı Education de la Volonte (İrade Terbiyesi); disiplinli çalışma ve ahlak ögelerinin bir araya getirilerek yazıldığı, ‘eğitimde evrensel değerleri’ yüzyıl öncesinden ele almış, zamanın oldukça vizyoner eserlerinden biri ve hala günümüz eğitiminde uygulandığında 100 yıl daha ileri gideceğimize dair ışık tutuyor.
‘Kavramlarını hayattan örneklerle açıkladığı ve yüzyıl önce yazılmış olmasına rağmen günümüz eğitiminde aynı yakınmanın devam ettiğini gösteren her gencin, anne babanın ve eğitimcinin okuması gereken bir eser’ olarak tarif edilen İrade Terbiyesi, ünlü düşünür Cemil Meriç’in de hayatında önemli bir yer tutuyor. Cemil Meriç’in İrade Terbiyesi için sarfettiği ‘Disiplin içinde çalışmayı bu kitaptan öğrendim’ sözleri oldukça önemli.
Seda Yekeler tarafından tercüme edilen ve Spesifik Yayınları’nca okurlara ulaştırılan İrade Terbiyesi’nde gençlere ve zihnini kullanarak çalışanlara hitap eden Fransız profesör kendi hayatından aktardığı örnekleri ve başka düşünürlerin tespitlerini de kullanarak insanın irade zayıflığıyla nasıl mücadele etmesi gerektiğini anlatıyor.
Jules Payot bu kitabında eğitim sistemindeki gereksiz detayların ve bilgi yığınlarının gerçekleri nasıl gizlediğini ve bu gizin tembellik ve nefse düşkünlük ile iş birliği yapıp toplumları nasıl esir alıp ahlaki çöküntü ile kar karşıya bıraktığını anlatıyor.
Prof. Dr. Ali Fuat Başgil Gençlerle Başbaşa kitabında şu ifadelere yer veriyor; ‘Mösyö Girard bize bir kitap tavsiye etti ve mutlaka okumamızı söyledi. Bu, Aix-Marseille Üniversitesi rektörü Jules Payot’un ‘İrade Terbiyesi’ adlı kitabı İdi. Ertesi gün şehre inerek kitabı aldım, ihtiyar bir meşenin dibine oturarak ‘İrade Terbiyesi’ni okumaya koyuldum. Okudukça içimde tahassür ve nedametle karışık müphem bir acı duymaya başladım. Kendi kendime, ah bu kitap on sekiz yirmi yaşlarımdayken elime geçmeliydi diyor ve geciktiğim için üzülüyordum.’
