OSMANİYE - Gazeteci Yazar Mehmet Taşar?ın 2. Kitabı Düşlerim Üşümesin Çıktı.Üç uzun öykünün yer aldığı kitap, roman tadında okunabilecek öykülerden oluşuyor.Mehmet Taşar, kimi öykülerini ?Adresini Açık Yaz? adıyla kitap haline getirdi. Dağıtımı yapılamadığından geniş çevreye ulaşamadı. Okuyanlar bir öykü yazarı bulmuştu. Daha sonra soranlar da oldu: ?Nerede bu yazar??diye. Mehmet Taşar aramızdaydı. Gösterişi, süsü yoktu. Sanatı, yaşamı, uğraşı ile yaşamın içinde. Bu kez daha da yalınlaşmış, olgunlaşmıştı. Yeni bir kitap yayınlamanın zamanı gelmiş, geçiyordu.İkinci kitabı ?Düşlerim üşümesin? oldu. Uzun bir aradan sonra gün ışığına, okur karşısına çıktı. Gerçekte bu iki kitap arasında bir kitap daha olmalıydı. Öyküleri, dosyaları hazırdı. O ise özen gösteriyor, en iyisini bulmaya çalışıyordu. Aradan bunca zaman geçmesine karşın ilk kitabı bir anlamda ikinci kitaba ulanıyordu.?Düşlerim Üşümesin? ayrılıkları, sıkıntıları, bireyin sorunlarını, toplumsal ilişkilerini, iç ve dış dünyalarını yalın bir biçimde dile getiriyor. Öykü kişileri içimizden seçilmiş insanlar. Daha çok yenilen, ezilen, tutunamayan örnekler. Acı, katı gerçekler karşısında düşlerini korumaya çalışırlar. Bütün umutsuz durumlar umudun önüne geçmez yine de. Yazar, öykü kişilerini korur, onlara destek olmaya çalışarak yol gösterir. Bunlar yaşam, bilim, sanat, kültür adına olduğu için hoşgörülür. Kişiler umutları, sevinçleri, kırıklıkları, çırpınışları ile yaşamımıza girer, çıkar.Kitapta yer alan üç öykü bir bakıma bir romanı oluşturur. Başkişiler aynı yolda yürümeye çalışır, ama birbirini tanımazlar. Yolları kesişse tanışacak, kaynaşacaklar. Öyle bir izlenim ediniriz. Onları gözlesek tanırız yine de. Aziz, Selim, Hüseyin aramızda yaşıyor. Yazar da aramızdan çıkarak kendi iç dünyasında onları yeniden yaşıyor, yaşatıyor. Bu noktada yazının gücünden söz etmek gerekir. Yazar bunu başarıyor ve bize üç dal yaşam parçası sunuyor. Parçaları bütünlemek de bize düşüyor.Mehmet Taşar?ın ?Düşlerim Üşümesin? adlı öykü kitabı bizi anlatan bir yapıt. Bir dost ile söyleşir gibi aktarıyor, ama öykünün kendine özgü havası ve dili ile kıyıda köşede kalan yaşamımızı duyumsatarak yeniliyor.
