?Fikrimin ince gülü? şarkısından esinlenerek hayatımın ince gülü diye bir yazı yazsam mı, acaba? Ya da kısaca hayatımın gülü mü, desem ki? Yoksa hayatımın anlamı mı desem? En iyisi hayatımın ilkbaharı diyeyim. Hayır olmadı!
Farkına varamadım(!)ama ilkbaharı yaşamış olmalıyım. Öyleyse hayatımın ikinci baharı diyeyim. Bu da olmaz. Millet yanlış anlar!
Ha bu arada yazımızın içeriğine daha giremedik. Yazının içeriği sizce ne hakkında olabilir?
Hayatımızın anlamından bahsedeceğimi zannetmiyorsunuz, değil mi? Özellikle de dini terminolojiyi kullanarak hayat ile ilgili yazı yazmamı hiç beklemeyin!
Aman ha cıs! Konuyu dağıtmadan hemen ömrümüzün çiçeğinden bahsedelim. Gerçekten bir insanın ömrünün çiçeği ne olabilir ki? Çocuğu diyebilirsiniz. Ama bizim üç çocuğumuz olduğuna göre ömrümüzün çiçeklerinden mi bahsedeceğim, deseydim?
Hem düğün değil bayram değil neden çocuklarımızdan bahsedelim ki? Ama ömrümüzün çiçeğinden bahsetmek için herhangi bir bahaneye gerek yok. Allah herkese nasip etsin öyle ömür çiçeğini.
Ömür çiçeğimi bir görseniz! Öyle tatlı, öyle tatlı ki, sanırsınız arı balı, bal lokması! Aslında doğduğunda ?bal damlası? demiştim.
Gerçi Konya?da bir ahbap kızdan olan torun için ?Bahçe gülü? demişti. Oğlandan olan torun ise ?Oğul balı? olurmuş!
Benzeri bir anlayış bizim Toprakkale?de de mevcuttu. Belki de değişmiştir. Değişse de değişmese de torun torundur. Küçüklüğünden beri ?anamın adı ağzımın tadı? diye sevdiğim minik(!) kızımın kızını sevmemek mümkün mü?
Hani torun için diyorlar ya ? canımın canı? diye! Ne güzel ifade değil mi? Elif bizim canımızın canı. Sadece canımızın canı da değil, bizim için. İlaç ilaç, şifa şifa, hayata tutunma dalımız.
Mesela Elif bizim eve gelecek olursa evimize bir neşe geliyor. Anneannenin bütün yorgunluğu, benim bütün ağrılarım, dayısının huzursuzluğu ortadan kalkıyor.
Hele bizim evin ?Beyaz Lalesi? yani Mesut dayısı birkaç gün görmese hemen ?Elif?e gidelim? diye tutturur.
Şimdiye kadar öyle bencil anlattım ki filmin esas karakterlerini es geçtim. Esas karakterler yani babaanne, dede ve evdeki Fatih amcayı es geçmek mümkün mü? Onların varlıkları yeter. Hakları ise hiç ödeşilmez. Maşallahları var. Onların Elif?e harcadıkları emeği tarif etmek imkânsız desem yanlış olmaz.
Ben mi? Ben sadece sevmekten ve onunla oynamaktan sorumlu dedeyim! Benim emeğim o kadar! Bir de herkese onu anlatmaktan sorumluyum!
Aslında torunumu ve etrafındaki pervane olanları daha fazla anlatmayayım! Allah ona ve pervanelerine sağlık ve uzun ömürler versin. Bir temennide daha bulunalım. Allah herkese çor, çocuk ve torun nasip etsin.
Bu dilekte bulunmak çok iyi de onların geleceğini de düşünmemiz lazım. Hani ?Biz bu vatanı atalarımızdan miras olarak değil torunlarımızdan ödünç aldık.? diye bir Amerikan sözü vardır. Tipik Amerikan zihniyeti!
Sahi biz de aynı zihniyete sahip miyiz? Türk milletinin fertleri olarak torunlarımıza daha güzel ve büyük Türkiye bırakabilecek miyiz?
Elif?ten sonra bende bir kaygı başladı. Ne olacak bu memleketin hali? Yanlış anlamayın ha! Hani birileri boğaza nazır mekânlarda oturup viskilerini yudumlarken ?Ne olacak bu ülkenin hali?? derlermiş ya! Benim kaygım veya sorum onlarınkiyle aynı değil.
Eminim sizlerde aynı kaygıyı taşıyorsunuzdur. Kaygı taşımak yetmez. Kaygıyı ortadan kaldıracak girişimlerde bulunmalıyız. İşe üstümüze düşen vatandaşlık görevini en iyi şekilde yerine getirerek başlayabiliriz. Gerisi gelir.
Yazımızı, Allah?tan ömür çiçeklerimize uzun ömürler dileyerek bitirelim.
