ANTALYA (AA) - SINAN ÖZMÜS - Anne karninda diz kapaklari gelismedigi için 6,5 aylikken bacagi diz altindan kesilen paralimpik milli tenisçi Emirhan Toper, elde ettigi basarilar ve azmiyle örnek oluyor.
Emirhan Toper'in diz kapaklari gelismedigi için 6,5 aylikken bacagi diz altindan kesildi. Bedensel engelli 17 yasindaki Emirhan, 2015'de basladigi tekerlekli sandalye tenisinde elde ettigi basariyla göz dolduruyor.
Geçtigimiz yil Israil'de yapilan Dünya Kupasi'nda gençler kategorisinde milli takimla üçüncü olan Emirhan, ayni yil Cruyff Vakfi Gençler Tekerlekli Sandalye Tenis Turnuvasi'nda Brezilyali partneri ile çiftlerde sampiyon olmayi basardi.
Türkiye'de sampiyonluklari ve uluslararasi dereceleri bulunan milli sporcu, Paralimpik Oyunlari'na katilabilmek için ter döküyor.
- Sporla öz güven kazandi
Emirhan Toper, Antalya'da düzenlenen milli takim kampinda AA muhabirine, babasinin düzenlenen bir ilani görmesiyle yaz kampina katildigini söyledi.
Basketbol oynamayi düsünürken Tekerlekli Sandalye Tenis Milli Takim antrenörünün tenise yönlendirdigini aktaran Emirhan, "Biraz zor sporlari, zor isleri seviyorum, basarmayi çok severim. 'Ben basaririm.' deyip, tenise basladim." dedi.
Tenis sayesinde büyük bir öz güven kazandigina deginen Emirhan, üzerindeki utangaçligi attigini bildirdi.
Ilk antrenmanlara gittiginde, diger engelli sporcularla tanistiginda protezlerimi çikartirken utandigini, çekindigini anlatan Emirhan , "Gün geçtikçe, agabeylerim beni kendi aralarina aldikça alistim, sonra hiç protez kullanmamaya basladim. Protezsiz daha rahat oldugumu fark ettim." ifadesini kullandi.
Emirhan, her sporcunun en büyük hedefinin olimpiyatlarda yarismak oldugunu, kendisinin de bu dogrultuda çalismalarini sürdürdügünü belirtti.
- En büyük destekçisi anne ve babasi oldu
Yasinin küçük olmasindan dolayi 2024'deki paralimpik oyunlarina hazirlandigini aktaran Emirhan Toper, söyle konustu:
"Turnuva, kamplar ve antrenmanlardan olusan çok uzun ve yorucu bir yol çizecegiz. Olimpik oyunlara katilmak için erkeklerde dünyada ilk 65 sporcu içine girmem lazim. Biraz zor ama her zorluk asilir. Engelli oldugum için günlük yasaminda zorluklar yasayabiliyorum. Engelleri asinca, hayatin çok kolaylastigini gördüm. Bu basarilarimda anne ve babamin emegi çok. Her zaman arkamda durdular. Aksam olan antrenmanlarimda annem beni hiç yalniz birakmadi.Gece yarisi eve dönüyorduk. Asil antrenmanimi yolda, o gidip gelmeyle yapiyorum. Annemle babama çok tesekkür ederim. Her zaman arkamdalar ve ben onlarin sayesinde buralara geldim."
