DENİZLİ – Pamukkale Üniversitesi (PAÜ) Öğretim Üyeleri Dr. Öğr. Üyesi Derya Tatman ve Dr. Öğr. Üyesi Ali Serkan Soydan’ın ortaklaşa yaptıkları araştırma makalesinde, konfeksiyonda dijital numune kullanımının, üretim sürecinin verimliliğine olan katkısını değerlendirdi. Dijital numune kullanımının yüzde 80 oranında tasarruf sağladığı sonucuna ulaşan öğretim üyeleri, bu çalışmalarının bir bölümünü Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı’nın ‘Dijital Dönüşüm ve Verimlilik’ konferansında sundu.


Pamukkale Üniversitesi (PAÜ) Denizli Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu Tasarım Bölümü Dr. Öğr. Üyesi Derya Tatman ve PAÜ Mühendislik Fakültesi Tekstil Mühendisliği Bölümü Dr. Öğr. Üyesi Ali Serkan Soydan, sanayi ile ortak bir araştırmaya imza attı. Bu çalışmalarında, hazır giyim işletmelerinde uygulanmakta olan, geleneksel numune üretim yöntemi ile dijital iş akışının kullanıldığı, sanal numune üretim yönteminin, verimlilik ve sürdürülebilirlik açısından karşılaştırılmasını yapan öğretim üyeleri hem geleneksel hem de dijital numune üretim yöntemlerini kullanan firmada, uygulamalarını gerçekleştirdi. Belirlenen dört farklı model numunesi, geleneksel ve dijital üretim süreçleri kullanılarak eş zamanlı üretildi. Yapılan iş etütleri sonucu elde edilen veriler verimlilik ve sürdürülebilirlik açısından karşılaştırıldı. Buna göre, dijital numune kullanımının fiziksel numune kullanıma göre %80 oranında maliyetlerden tasarruf sağladığı sonucuna ulaşan araştırmacılar, geleneksel numune üretiminde belirgin miktarda pastal kâğıdı, yan ürün ve kumaş sarfiyatı oluştuğuna da dikkat çekti. Fiziksel testler için çok az miktarda kumaşın kullanılmasının yeterli olduğu bulgusunun da elde edildiği bu çalışma, her iki numune üretim sürecinin, verimlilik ve sürdürülebilirlik bakımından karşılaştırıldığı, özgün bir çalışma olarak literatürdeki yerini aldı.


Projeleri ile ilgili olarak açıklamalarda bulunan Dr. Öğr. Üyesi Ali Serkan Soydan şunları kaydetti: “Günümüzde tekstil işletmelerinin uluslararası pazarda rekabet edebilmeleri üretim süreçlerinin her aşamasında verimliliği artırmalarıyla mümkün olacaktır. Ancak bunu yaparken sürdürülebilir üretim unsurlarını da göz önünde bulundurmaları gerekmektedir. İklim değişikliğinin etkilerini daha da belirgin yaşamaya başladığımız son yıllarda, kıt kaynakların verimli kullanılmasının önemi bir kez daha ortaya çıkmıştır. Tekstil ürünlerinin ön terbiye ve boyama süreçlerinde suyun yoğun bir şekilde kullanıldığı bilinmektedir. Hemen hemen bütün uluslararası hazır giyim markaları internet sayfalarında sürdürülebilirlik sekmesi altında çevreye olan duyarlılıklarını ve sürdürülebilirliğe yaptıkları katkıları paylaşmaktadır. Verimlilik, genel anlamıyla üretim araçlarının ekonomik etkinliklerinin bir bütün olarak ölçülmesi olarak tanımlanabilir Dolayısıyla üretim sürecinde yapılacak her türlü iyileştirme verimliliğe olumlu yönde katkı sağlayacaktır. Hazır giyim sektöründe ürün maliyetinin yarısına yakınını kumaş maliyeti oluşturmaktadır. Bu nedenle kumaş ve diğer ham maddelerin kullanımı verimliliği doğrudan etkilemektedir. Numune üretiminde, kaynak kullanımının en aza indirilerek üretimde yüksek verim oranını sağlamak öncelikli amaç olmalıdır. Ülkemizin sayılı hazır giyim üreticilerinden olan Tekstil Yatırım Holding ile ortaklaşa hazırladığımız bu proje, teknolojide yaşanılan gelişimlerin tekstil sektörüne uyarlanması adına önemli bir çalışmadır. Projede emeği geçenlere teşekkürlerimi sunuyorum.”


Projeleri ile ilgili olarak açıklamalarda bulunan Dr. Öğr. Üyesi Derya Tatman ise: “Teknolojik gelişmelerle birlikte bir diğer seçenek olan dijital numune; sanal manken, 2D kalıplar, tekstil malzemeleri ve yan ürünlerinin 3D moda tasarım programında bir araya getirilmesi ile oluşmaktadır. Sanal dikim ve giydirme çalışması sonrası render ve animasyon işlemleri yapılmaktadır. Dijital numunede kullanılan kalıplar ve malzemeler geleneksel numune üretim yönteminde kullanılanlar ile aynıdır. Ayrıca dijital numunede manken ölçüleri ürün ölçü tablosuna göre tanımlandığı için üretilen numune geleneksel numune ile birebir uyum sağlamaktadır. Günümüzde dijital numune üretimi yaygınlaşmaktadır. Ortaya çıkan atık, hesaplanan birim maliyetler fiziksel numune ile dijital numune arasında verimlilik ve sürdürülebilirlik açısından ciddi farklılıklar olduğunu düşündürmektedir. Bu çalışmada dört ayrı ürün için dijital ortamda hazırlanan sanal numunelerin; süre ve maliyet bakımından verimlilik karşılaştırması yapılmış; ayrıca numune hazırlık süreçleri atık oluşmaması yönüyle de karşılaştırılmıştır. Multidisipliner olarak gerçekleştirdiğimiz bu projenin özellikle ülkemizde, daha düşük üretim maliyetleri, bunun yerine daha fazla ar-ge yatırımları ile tekstil sektörümüzün gelişmesine önemli katkıları olacağı inancıyla projede emeği geçenlere teşekkürlerimi sunuyorum.” ifadelerini kullandı.