Son günlerde aklımızın alamayacağı olaylara şahit oluyoruz. Şehitler, acılar, gözyaşları, feryatlar. İnsanın hissi olmaması mümkün değil. Duygu ön plana çıkarsa aklıselim otomatikman geride kalmaktadır. Aklın yerini duygunun alması demek ise her türlü kışkırtmaya açığız demektir. Provokasyona gelmek ise ülkemiz için felaket olur.
Neden böyle bir giriş yaptık? Sanki 1980 öncesini çağrıştırır gibi günde üç, beş, on, on beş şehit gelmeye devam etmektedir. Allah ülkemizi o günlere döndürmesin. Neydi o günler? Her gün, sağcı veya solcu fark etmez birkaç ölüm haberi duyardık. Bütün bunlara rağmen bir veya iki vilayet hariç toplumsal çatışmaya gidilmemiştir. Neden?
Çünkü Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları genelde birlikten, beraberlikten yana ağırlıklarını koymuşlardır. 1984 sonrasında da Bölücü Teröre rağmen bu millet yani Türk Milleti hep birlikten yana oldu. İşte bugünler de yine birlik zamanıdır. Tahriklere kapılmadan, toplumsal şiddetten kaçınmamız gerekir. Hem de kaç şehit gelirse gelsin, bin yıllık kardeşliği bozmamak lazımdır.
Pekâlâ, ne yapmak gerekir? Öncelikle şuna inanmalıyız. Devletimiz güçlüdür. Bu millet bu terörü de yenmesini bilecektir. Terör var ise çareler de vardır. Çare devlettir. Onun için sakın ha sakın Bölücü Teröristlerin oyununa gelinmemelidir. Anadolu?nun özellikle batı illerinde 1 Kasım seçimlerine yönelik olarak yapılacak tahriklere kapılın mamalıdır.
Eğer hislerimize kapılıp, toplumsal şiddete başvurursak ne değişir? Diyelim ki falanca siyasi partinin tabelasını söküp attınız. Veyahut filanca partinin kapısına Türk Bayrağı çektiniz farz edelim, ne değişir?
İşte burada aklımızı ön plana çıkarmalıyız. Ne de olsa Türk Milletinin büyük çoğunluğu akılcılık ve yenilikçiliğe yatkındır. Aklımızı kullanalım. Yani sorgulayalım. Neden şehitler gelmektedir? Şimdi diyebilirsiniz, bölücü terör örgütü askerlerimizi, polislerimizi hatta sivil vatandaşlarımızı şehit etmektedir! Onların dış destekleri vardır. İçerde de onların destekçileri olabilir!
Dahası da var. Siyasi İradeye yakın bir gazetede Teröristlerin elinde 80 Bin silah olduğunu yazmaktaydı! Ayrıca 63 Ton da patlayıcıdan söz ediliyor! Bunlar ve fazlası herkesin bildiği şeyler. Biz yine kendimizi tekrar edeceğiz. Sorgulayalım! Anladık. Terör örgütü ve destekçileri lanetlenmelidir. Onlar bebek katilidir. Ama yine de sorgulayalım! Kimi mi? Neyi mi? Ne zaman mı? Nasıl mı? Niçin mi?
Hemen şimdi. Biz zamanı söyledik. Diğer soruların cevabına karışmayız. Nasıl olsa Memlekette ileri demokrasi(!) var. Sizler rahatça sorgulayabilirsiniz. Şöyle bir karşılaştırma yapabilirsiniz. Terör 2002 de neydi, 2015 de hangi noktaya geldi? 2015 de eğer iddia edildiği gibi tonlarca patlayıcı, binlerce silah ?stoklanırken? kimler ne yapıyordu?
Bilenler bilir. Merhum Özal?ın Anavatan Partisi (ANAP) tek başına İktidarda iken de terör şimdiki gibi azmıştı. Sonra Türk Milleti seçimlerde (1991) DYP ve SHP koalisyonunu işaret etti. Biz iktidardan düştük. Milli İrade sınıfta kaldı. Onun için hemen Milli İradeyi bir erken seçime (Bütünleme Sınavına) tabi tutalım diyen olmadı!
Hikâyeyi kısa keselim. Ve Tansu Çiller DYP-SHP koalisyon hükümetinin Başbakanı oldu. Sonuç mu? Efsane Genel Kurmay Başkanı merhum Doğan Güreş ile birlikte bizlere ?Güçlü ordu, Güçlü Türkiye? ifadesinin sadece slogan olmadığını gösterdiler. Daha sonra CHP?ye katılacak olan SHP Genel Başkanlarının da hakkını yemeyelim.
Bugün kime sorarsanız sorunuz dillerde ?Terör ya bitecek, ya bitecek? diyen Çiller?in adı dolaşmaktadır. Ya da ?O bayrak inecek, O asker gidecek? sözüyle Ege?de Kardak Kayalıklarına sahip çıkışı da dillere destandır. Ege?de bugün 16 ada ve bir kayalığın Yunanistan tarafından işgal edildiği iddiasını duyunca nasıl Çiller?i aramazsınız?
Dikkatinizi çekmiştir. ?Sayın? kelimesi herkes (!) için kullanıldığından Çiller isminden önce kullanmadık. Aklıselim erken seçime yetişmese bile Çiller veya Çiller gibi bir lidere ve Merkez Sağa ihtiyaç var, diyor. 1 Kasım için sizler ne diyorsunuz?