Son zamanlarda nedense (!) yazamıyorum. Yazmaya çalışıyorum. Bazen bir şeyler yazıyorum da, ben beğenmiyorum. Beğenmediğim yazıyı sizlere nasıl sunabilirim.Sebebi ne olabilir ki diye düşündüm. Buldum! Bu Gönül Yorgunluğudur dedim kendi kendime. Malum Gönül Yorgunluğu deyince benim aklıma hep sağlık problemi olan bir yakına üzülmek gelir.Belki de ?iki ucu ballı değneğe? benzeyen eften püften sıkıntılar da Gönül Yorgunluğu yapıyordur.Meslektaşlar, hısım akraba ve arkadaşlar arasında olan problemleri göz önüne getirin. ?Aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık? meselesi!Bu tip konular yazmamı engelliyebilir mi? Tabi ki hayır! Öyleyse Gönül Yorgunluğum olsa bile yazmama engel değil! Tamam, başka bir sebep buldum. Evet, geçen yaz tatil yapamadım! Çok eskiden memlekete gitmek bile bize tatil gibi geliyordu. Daha sonraları onun yerini her yaz sahillere gitmek aldı. Yılın yorgunluğunu Akdeniz sahillerine bırakıp geliyorduk. Geçen yaz yorgunluğumuzu atamadık!Tatil yapamamakta yazmamı engelleyen bir durum olamaz. Sonuçta profesyonelce 35 yıldır eğitim camiasının içindeyim. Hiçbir etken bir eğitimcinin rutin yaptığı işleri etkileyemez.Son ihtimal televizyon ve gazetelerde yer alan haberler mi bana engel teşkil ediyor? Okuyorsunuz ya da dinliyorsunuz haberleri bütün kimyanız bozuluyor. Üstünüze vazife imiş gibi kendinizi (nimetten sayıp) ülkenizi düşünmekten alamıyorsunuz. Kendi kendinize havalara giriyorsunuz. Mesela diyorsunuz ki ?Söylesem tesiri yok, söylemesem gönlüm razı değil!?. Fuzuli?nin sözüyle tesiri olmasa da bir şeyler söylemeye, ya da yazmaya çalışıyorsunuz.Mesela bir Eğitim Sendikası Başkanını dinliyorsunuz. Onun dediğine göre ?Milli eğitim bakanlığı açıklamış ki; 168Bin Öğretmene ihtiyaç var. Ancak,2011Yılında 55Bin Öğretmen ataması yapılacak.? Yine ona göre ?Atama bekleyen Öğretmen sayısı 300Bin olmuş!?Siz yılların eğitimcisi olsanız ve de sizin evlatlarınız yaştaki meslektaşlarınıza yani İşsiz Atama Bekleyen Öğretmenlere sahip çıkmaz mıydınız? Hem de kendi öz çocuklarınızın atama-iş problemi olmasa bile böyle bir sorunu dile getirmez miydiniz?Diyelim ki sorunu dile getirdiniz fakat hiç düzelme yok! Sonuç değişmediği gibi bazıları size ?hocam siyaset yapma? diye sitem ediyorlar! Hatta daha ileri gidip ?sana ne be hocam alan memnun satan memnun? diyorlar.Sayın Başbakan ?Üniversite mezunlarına iş bulacağız diye bir kural yok! Ne yapalım ABD de işsizlik var!? türünden laflar ettiğinde alkışlayan vatandaşlar yok muydu? Hem de hepsi alkışlıyordu! Sadece alkış olsa iyi bir de oylarıyla destekleyenlerde onlar değiller mi? Yani ataması yapılmayan İşsiz Öğretmenler ve onların aileleri?Tamam, şimdi doğru teşhisi buldum galiba! Evet, işte bu! Bendeki kalem(klavye) tutukluluğunun sebebini nihayet anladım! Ülke sorunlarının çözülmediği ve her geçen gün işlerin kötüye gittiği kaygısı bir vatandaş olarak beni fazlasıyla etkilemiş! Bırakayım ülke meselelerini kendi haline de kendi halime bakayım! İnsan arada sırada kendi kendisiyle de dalga geçmeliymiş, değil mi? Bu yorgunluğu gidermenin tedavisi ne olabilir ki? Biraz pembe dizi mi izlesem acaba? Biraz aşktan, meşkten, tabiattan bahseden kitaplar mı okusam? Bu yazımda fazlaca bencillik yapıp kendimden bahsettim. Dahası sizlerle dertleşmek istedim! Ne dersiniz? Sizlerde de bahsettiğim türden Gönül ve Zihin yorgunlukları var mıdır?
