Merhaba çok kıymetli okuyucularımız,
24 Temmuz, Basın Bayramı olarak ilan edilen özel bir gündür. Gazetecilerin de bir bayramının olması elbette güzel bir şeydir. Ancak, Türkiye’nin her yerinde olduğu gibi Osmaniye’de de basın camiasını kirleten sosyal medya sayfa sahipleri, artık işin tadını kaçırmaya başladılar. Gazetecilikle, sosyal medya paylaşımcılığı çok farklı şeylerdir. Bir gazeteci her gün aldığı bilgileri toparlar, 5N, 1K tekniği ile haber yapar ve yayınlar. Sosyal medya sayfacıları ise, birkaç kelime yazarak paylaşım yapar. Sosyal medya hayatımıza girdikten sonra gazetecilik çok sıkıntılı bir döneme girdi. Gazetecilikten anlamayan, sosyal medya paylaşımcıları her gün kapı kapı gezerek reklam istemektedir ve kendisini gazeteci olarak tanıtmaktadır. Oysaki gazeteciler, haber için para istemez. Gazetecinin görevi yaşadığı kentteki olayları okuyucularına duyurmaktır. Yani haber üretmek gazetecinin asli görevidir.
Sözde yarın Basın Bayramı. Bu günün bizim için hiçbir anlamı yoktur. Gazetecilerin yaşam standartları belli bir seviyeye gelmediği sürece bugün bayram kutlanamaz. 24 Temmuz’u kim niye bayram ilan ettiyse anlamakta güçlük çekiyorum. Kirlenmiş ve gazeteciliğin ne olduğunu bilmeyen, insanların kol gezdiği bir meslek tertemiz edilmeden gazetecilerin günü olamaz. Yarın, Osmaniye Valisi Dr. Erdinç Yılmaz, Basın Bayramı dolayısıyla gazetecilere kahvaltı programı düzenledi. Valilik Basın Müdürü değerli dostum Osman Turunc, beni günler öncesinde arayarak toplantıya katılır mısın? diye sordu. Ben de bu toplantılara akreditasyon uygulanmazsa katılmayacağımı belirttim. Hatta bu toplantıya sadece Cumhurbaşkanlığı’ndan basın kartı olanları çağırırlarsa katılabileceğimi söyledim. Ancak önerim kabul görmedi. Yine eski sistemde basın toplantısı yapılacak. Gazetecilikle alakası olmayanlar salonu dolduracak. Bir valiye soru bile soracak bilgisi olmayan kişilerle aynı yerde olmam bana zul verir. Yıllardır Osmaniye’de bu mesleği düzeltmek için uğraştım, ancak başaramadım. Çünkü Osmaniye’de gazeteciler cemiyetleri aracılığıyla meslek kirletiliyor. Toplam 10 gazetecinin olduğu bir vilayette bir toplantıya 100 kişi katılabiliyor. Çoğu da görevini yapmak yerine, kahvaltı yapmak için gidiyor. Bu mesleği bu hale getirenler zaten gazeteci değil. Böyle bir camiada bulunmaktan bile utanıyorum. Ondan dolayı da toplantı düzenleyenler yanlış anlamasın, mesleğimizin kirletildiğini düşünerek tepki gösterdiğim için hiçbir toplantıya katılmamaya özen gösteriyorum. Bu meslek böyle olmamalıydı. Gazetecilik gerçekten çok önemli bir meslektir. Ancak bu mesleğin içindeki gazeteci bozuntuları beni neredeyse bu meslekten soğuttu.
