Merhaba çok kıymetli okuyucularımız,
Geçtiğimiz yıl Ankara’daki organizasyonumuzda çektiğimiz sıkıntılardan sonra, başkanlık görevinden istifa etmiştim. Tanınmayan bir kenti tanıtmak için yollara düşen bizlere çok sıkıntılar yaşatmışlardı.
Ancak arkadaşlar, bir şekilde beni geri ikna ettiler ve ben de o kadar emeğimin boşa gitmemesi adına tekrar görevime devam ediyorum.
Yani bizi bıktırmaya çalışıyorlar. Ancak bir taraftan da bize manevi destek veren 10 binlerce insan yorgunluğumuzu alıyor.
Tanıtım yaptığımız kentlerde bizi ziyarete gelen hemşehrilerimize şöyle bir bakıyorum, gözlerinin içi gülüyor. Bizlere sarılarak, bin teşekkürü bir arada yapıyor. Çünkü bugüne kadar böyle bir şey yapılmamış. Kaç defa girişimlerde bulunulmuş ancak 5-6 milyon lira gibi bir maliyet çıkınca geri vaz geçilmiş. Osmaniye’de tanıtıma tek kuruş destek olacak maalesef kimse yok.
Osmaniye’nin çalışkan Valisi Dr. Erdinç Yılmaz, vilayetin tanınması için elinden gelen her şeyi yapıyor. Ancak valimizin de imkanları çok sınırlı ve fazla hareket şansı olmuyor.
Ankara’da 19-22 Eylül tarihleri arasında yapacağımız etkinlikle ilgili, ben ve arkadaşlarım inanın gece gündüz çalışıyoruz. Osmaniye hep sahipiz diyoruz da, bu kadar olduğunda bilmiyorduk. Gerçekten çok sahipsiziz.
Başkentte etkinlik yapmak mangal gibi yürek ister. Çünkü Ankara çok büyük bir yer. Biz de Osmaniye sevdalıları olarak çok küçük bütçelerle, çok büyük işler yapmaya çalışıyoruz. Bu da kolay olmuyor. Osmaniye’de olsa belki itibarımızı kullanır yapılacak birçok şeyi parasız da yapabiliriz. Ancak Ankara’da ne yaparsan yap, para harici hiçbir şey geçmiyor. Çok yoruluyoruz. Kuruş kuruş hesap yapıyoruz. Bütçemizin yetmesi için kılı kırık yarıyoruz. Keşke Osmaniye’nin de ağaları olsa, elimizden tutsa ve şöyle rahat rahat tanıtım yapsak, inanın çok şeyleri başarırız. Zaten Osmaniye’nin kimsesi olmadığı için 28 yıldır bu vilayet tanınmamış, bir yere varamamış. Bizler bu memleket bir yere varsın, tanısın diye canimizi dişimize takıyoruz. Toplu iğneyle çukur kazıyoruz. Ne kadar dayanırız. Ne kadar böyle gideriz, bilemiyoruz. Tek bildiğimiz bir şey var, bizi çok yoruyorlar. İnşallah bizi de pes ettirip bıraktırmazlar. Ankara gibi büyük bir yerde Osmaniye’nin adını ve müstakil vilayet olduğunu 2 milyon kişiye tanıtabilsek daha bundan güzel ne olabilir ki? Lütfen bizi yormayın. Osmaniye için güzel şeyler yapıyoruz, bizi fazla üzmeyin.