Merhaba saygıdeğer okuyucularımız,
Geçtiğimiz günlerde bir fuar sebebiyle Kahramanmaraş’ın Afşin ilçesinde birkaç gün geçirme fırsatım oldu. Afşin’de geçirdiğim süre boyunca dikkatimi çeken ilk şeylerden biri, neredeyse hiç motosiklet görmememdi. Abartısız söylüyorum; birkaç gün boyunca bir elin parmaklarını geçmeyecek sayıda motosikletle karşılaştım. Bu durum beni hem şaşırttı hem de düşündürdü.
Çünkü Osmaniye’de durum tam anlamıyla bunun tersidir. Hemen her cadde başında, sokak arasında, ya da ışıklarda motosiklet görmek mümkün. Hele ki elektrikli motorlar… Adeta her yerde karşımıza çıkıyor. Günün her saati, şehrin her köşesinde birden fazla motosiklet görmek sıradan bir durum haline geldi.
Elbette motosiklet, özellikle ekonomik zorlukların arttığı bu dönemde birçok kişi için ulaşımda bir kurtarıcı haline gelmiş olabilir. Bu noktada kimseyi suçlamak istemem. Ancak işin bir de diğer yüzü var: Gürültü kirliliği, trafik güvenliği ve ne yazık ki ardı ardına yaşanan motosiklet kazaları.
Osmaniye’de her gün bir motosiklet kazası haberiyle karşılaşıyoruz. Kimi zaman ağır yaralanmalar, kimi zaman ise, hayatını kaybeden gençlerimiz… Özellikle patlak egzozlu yarış motorlarıyla sokaklarda gösteri yaparcasına dolaşan gençler, sadece kendi hayatlarını değil, başkalarının da hayatlarını tehlikeye atıyorlar. Bu motorların çıkardığı aşırı gürültü ise yaşlısından çocuğuna kadar herkesi rahatsız ediyor.
Bazen kendi kendime diyorum ki, belki de motosiklet kullanıcılarına bu kadar yüklenmemek lazım. Neticede bu araçlar onların günlük ulaşım ihtiyacını karşılıyor. Ancak sorumluluk duygusu da burada devreye girmeli. Patlak egzozlarla, modifiye edilmiş yüksek sesli motorlarla sokaklarda tur atmak, kimseye özgürlük sağlamaz. Aksine, bu davranış hem çevreye zarar verir, hem sürücüyü, hem trafik cezalarına hem de olası kazalara açık hale getirir.
Değerli gençler,
Yarış pistinde değiliz. Caddeler, sokaklar gösteri yapma yeri değil. Hepimiz bu şehirde birlikte yaşıyoruz. Sizin kullandığınız motosikletler, yaşlı bir teyzenin tansiyonunun fırlamasına, küçük bir çocuğun uykusundan uyanmasına, çalışan bir babanın sabaha kadar uykusuz kalmasına neden olabiliyor.
Unutmayın, biz bu şehirde her gün bir gencimizi motosiklet kazasında toprağa veriyoruz. Her cenazede içimiz yanıyor. Her kayıpta, “Keşke!” diyoruz. Oysaki bu “keşke”leri hiç yaşamamak mümkün. Sadece biraz daha dikkat, biraz daha sorumluluk, biraz daha empati…
Motosiklet kullanın, ama canınızı tehlikeye atmayacak şekilde. Egzozunuzu tamir ettirin. Hız yapmayın. Kaskınızı takın. Lütfen, bu şehrin sokaklarında yarışmak yerine, sağ salim evinize ulaşmayı hedefleyin.
Ben bir büyüğünüz olarak, hiçbir gencimizi daha motosiklet kazasında kaybetmek istemiyorum. Sizler bu ülkenin geleceğisiniz. Yaşamanız, üretmeniz, hayal kurmanız, sevmeniz ve sevilmeniz gerekiyor.
Hayatınızın kıymetini bilin. Çünkü hayat, bir patlak egzozun çıkardığı gürültüden çok daha değerlidir.
