Merhaba kıymetli okurlarımız,
Göz açıp kapatıncaya kadar bir hafta daha geçti. Günler ne çabuk geçiyor. Herkese mutlu bir hafta diliyorum.
Şimdi gelelim koltukların insanları neden değiştirdiğine.
Bizler gazeteciler olarak akşama kadar birçok yere girer çıkarız. Kendi çapımızda bilgi ve belgeleri toplar akşamda haber yapma telaşına koyuluruz.
Şöyle bir etrafı kolluyorum da, bir makama veya mevkiye gelen her kim olursa olsun, oturduğu koltuğun gücüyle öyle bir havalara giriyorlar ki, sanıyorlar o koltuk babasının malı ve ömür boyu kendisine verildiğini sanıyorlar.
Tabi bunun yanında oturduğu koltuk da işini adam gibi yapan ve şımarmayan yok mu? Elbette var hem de fazlasıyla. Ancak cahil ve görgüsüz insanlar bir makamı kaptığı zaman kendisini padişah sanıyor. Bilmiyor ki, oturduğu koltuk emanet. Her an altından geçilip alınabilir. Zaten bu bahsettiğim insanların koltuk ömürleri de fazla olmuyor ve geldikleri gibi gidiyorlar.
Görgüsüzlük bazı insanların geninde var. Ne yapsan da değiştiremiyorsun. Benim tahminim hak etmediği halde bir koltuğu kapanlar, bir daha oraya gelemeyeceğini iyi bildiği için bir günün beyliği, beyliktir gibi düşünüyorlar.
Halbu ki, bir koltuğu oturan insan halkla bağlantısını kesmese, insanlara yalan söylemeden doğru düzgün davransa, belki de koltuğunu çok uzun süre koruyabilir. Ama öyle davranmak yerine tam tersini yapıyorlar. Bu tür insanlar koltuğunu kaybettiği zaman toplumda da bir yabancı oluyor ve kimse kendisini adam yerine koyup selam bile vermiyor. Daha sonra koltuğunda padişah olduğunu sanan insanlar toplumda bir yalnız adam olarak dolaşıyor. Ne diyelim kimseye akıl vermek gibi bir niyetimiz yok. Herkes ne yaparsa kendine yapar.
