7 Ocak 1922 günü son Fransız kafilesi de Osmaniye İstasyonu’ndan gönderilmişti.
“7 Ocak 1922 Perşembe günü Mutasarrıf Ali Suat, Mıntıka Kumandanı İbrahim Mete, Hükümet Doktoru Ahmet Alkan, Belediye Reisi Ahmet Hamdi Çalık ve dahi binlerce vatanperver vatandaş Osmaniye’ye gelerek senelerdir görülmeyen sevgili ve şanlı bayrağımızı eski şerefli mevkiine astılar. Bu suretle Osmaniye ebediyen hürriyet ve istiklaline kavuşmuş oldu.
Bu uğurda çalışıp uğraşanları minnetle ve hürmetle anmak en mukaddes insanlık borcumuzdur.” (87)
Bu şanlı tarih Osmaniye'nin kurtuluş günü kabul edildi.
Osmaniye’de Cebelibereket Hükümet Konağı’na 29 Aralık 1921 günü bayrağımız çekilse de Fransızların tamamı henüz şehri terk etmemiştir. Halkın özgürlüğü ve Osmaniye’nin kurtuluşu henüz gerçekleşmemiştir. Tahliye Komisyonu’nun kararının son paragrafındaki “4 Ocak 1922 tarihine kadar” özel binalara bayrak çekilmesi yasağı devam etmiştir. Hatta Hükümet Konağı'na bayrağımızın çekildiği 29 Aralık günü Mehmet Vehbi (Okur) dükkânına bayrak asmak istemiş, Konyalı Şıhbaba da Türk askerlerini karşılamak için bayrakla gelmiştir. Yasağın devam ettiğini hatırlatan Guvernör Andrea'nın uyarısı ile bu bayraklar indirilmiştir. (88)
Ayrıca Osmaniye'nin 19 Aralık 1918'de işgal edildiği 7 Ocak 1922 günü tahliye edildiği Genel Kurmay Başkanlığı Harp Tarihi Encümeni'nin 16.8.1940 tarih ve 50605 sayılı “Harp Mıntıkaları Şehir ve Kasabaların İşgal ve İstirdat Tarihleri” hakkındaki kararı ile resmen kabul ve ilan edilmiştir. (89)
Son Fransız askeri Osmaniye’den 7 Ocak 1922 günü gitmiştir.
Milli mücadeleden sonra yurt gezilerine çıkan Mustafa Kemal Atatürk 16 Ocak 1925 günü Osmaniye’yi ziyaret etmiştir. Bu onurlu ziyaretin hemen ardından “Osmaniye Numune Mekteb-i İbtidaîsi” olan okulun adı “7 Kânunusanî Mektebi” olarak değiştirilmiştir.(90)
Kurtuluştan hemen sonra, milli mücadele tanıklarının da hala yaşamakta olduğu bir zamanda okula “7 Kânunusani” adının verilmesi herhalde tesadüfi değildir.
Yiğit Osmaniye’nin zafer günü 7 Ocak bayramının 100. Yılı kutlu olsun!
Son Söz
Bize bu toprakları vatan yapan ecdadımızın en güzel hatıraları; adları, kahramanlıkları ve mezarlarıdır. Bize düşen görev onların hatıralarına saygı duymak ve sahip çıkmaktır.
Ey Kahraman şehitler!
Ey Kahraman gaziler!
Ey Kahraman kuvayımilliyeciler!
Güzel şehrimiz Osmaniye’nin düşman işgalinden kurtulması için başlattığınız milli mücadelede görevinizi malınızla ve canınızla yaptınız, başarıyla tamamladınız. Bize şerefli bir tarih bıraktınız. Bu topraklar için akan kanınızdan doğan ay yıldızlı bayrağımızın altında biz bugün özgür yaşamaktayız.
Miras bıraktığınız şerefli adınızı ve inancınızı daima yaşatacağız.
Sizi unutmayacağız, unutturmayacağız.
--------------------------------
85-Taha Toros, age, s.278
86-Ahmet Remzi Yüreğir, Yeni Adana Gazetesi, 17 Eylül 1953, sayı:8586
-Yard. Doç. Dr. Kemal Çelik, Milli Mücadelede Adana ve Havalisi (1918–1922), TTK basımevi, Ank.1999
87-Recep Dalkır, age, s.189
88-Ahmet Kılıç, age, s.73
89-Ahmet Cevdet Çamurdan, age s. 95 ve 528
90-7 Kânunusanî Mektebi Talebe Sicil-i Umumi Defteri (7 Ocak İlkokulu Müdürlüğü arşivi)
