Bedenimizin Sessiz Çığlığı Her sabah alarm sesine uyanıyoruz, ama bedenimizin sesine hiç kulak vermiyoruz. Yorgun kalkıyoruz, ama nedenini sorgulamadan kahvemizi yudumluyoruz. Baş ağrısını strese, uykusuzluğu yoğunluğa, mide yanmasını “bugün de fazla kaçırdım” bahanesine bağlıyoruz.
Oysa vücudumuz her gün bizimle konuşuyor; sadece biz artık dinlemiyoruz. Modern hayatın gürültüsünde en sessiz kalan, en çok susturduğumuz şey aslında kendimiziz. Fark Etmeden Geçen Uyarılar Kimi zaman yorgunluğumuzu “işin yoğunluğuna”, halsizliğimizi “yaşa”, huzursuzluğumuzu “havanın durumuna” bağlıyor ve geçiştiriyoruz. Oysa bunların çoğu, bedenimizin ve ruhumuzun sessiz çığlıklarıdır. Her ağrı, her uyku düzensizliği, her unutkanlık bize bir şey anlatmaya çalışıyor. Ama biz o mesajları bastırıyor, kulak vermek yerine yeni bir kahveyle susturuyoruz. Küçük Farkındalıklar Büyük Etki Gözlerimizi kapatıp telefonlarımızın ekranına bakarken, aslında en çok görmemiz gereken şey gözlerimizin önündedir: kendi sağlığımız. Kendimize bakmayı unuttuk. Bir mesaj geldiğinde hemen cevaplıyoruz ama kalbimizin mesajlarını görmezden geliyoruz.
Yorulduğumuzu fark ettiğimizde durmak yerine daha çok koşturuyoruz. Sağlık, sadece hastalanmadığımız günler değildir; sağlık, kendimize iyi davrandığımız, bedenimize saygı duyduğumuz günlerdir. Belki de sağlıklı olmak, “daha çok çalışmak” değil; gerektiğinde “durabilmek”tir. Çünkü bazen iyileşmek, ilaçlardan değil, fark etmekten başlar. Kendimize ayırdığımız küçük zamanlar —bir yürüyüş, bir bardak su, birkaç derin nefes— aslında hayatımızı korur. Bu küçük farkındalıklar, birikerek yaşam kalitemizi yükseltir ve bedenimizin bize fısıldadığı mesajları duymamızı sağlar. Dinlemeyi Öğrenmek Belki de en büyük hatamız, kendimizi ihmal etmememiz değil, bedenimizin ve ruhumuzun bize anlattıklarını duymamamızdır. Dikkatimizi başka yerlere verip koşturmayı sürdürmek yerine, bazen durup dinlemek; farkındalık kazanmak; kendimizi önemsemek gerekir. Ve unutmayalım: Bedenimiz sessizce bize “dur, nefes al, kendine iyi bak” diyor. Ama eğer biz dinlemezsek, o sessizlik bir gün çığlığa dönüşür. O çığlık geldiğinde artık çok geç olabilir. Şimdi durun, bakın, dinleyin. Kendinize verilecek en değerli hediye, kendi bedeninizi ve ruhunuzu fark etmektir. Çünkü farkındalık, yaşamın ve sağlığın en saf, en gerçek armağanıdır.
